آموزش HTML - ویژگی های ورودی ها

ویژگی های ورودی فرم HTML برای تعیین اطلاعات اضافی در مورد فیلدهای ورودی فرم استفاده می شود. این ویژگی ها به تعریف نحوه رفتار فیلد ورودی، ظاهر آن و نحوه تعامل آن با سایر عناصر صفحه کمک می کند. در اینجا برخی از متداول ترین ویژگی های ورودی آورده شده است:

type: این ویژگی نوع عنصر ورودی را مشخص می کند. برخی از انواع ورودی رایج عبارتند از text, password, checkbox, radio, submit, reset, و file.

name: این ویژگی یک نام به عنصر ورودی اختصاص می دهد که برای شناسایی ورودی هنگام ارسال فرم استفاده می شود.

value: این ویژگی مقدار پیش فرض فیلد ورودی را مشخص می کند.

required: این ویژگی مشخص می کند که فیلد ورودی باید قبل از ارسال فرم پر شود.

placeholder: این ویژگی یک اشاره کوتاه یا متن مثالی را مشخص می‌کند که وقتی فیلد خالی است در قسمت ورودی نمایش داده شود.

maxlength: این ویژگی حداکثر تعداد کاراکترهایی را که می توان در فیلد ورودی وارد کرد را مشخص می کند.

readonly: این ویژگی مشخص می کند که فیلد ورودی فقط خواندنی است و نمی توان آن را تغییر داد.

disabled: این ویژگی مشخص می کند که فیلد ورودی غیرفعال است و نمی توان آن را تغییر داد یا از آن استفاده نمود.

pattern: این ویژگی یک الگوی عبارت منظم را مشخص می کند که مقدار ورودی باید مطابقت داشته باشد.

autocomplete: این ویژگی مشخص می‌کند که فیلد ورودی تکمیل خودکار را فعال یا غیرفعال کند.

size: این ویژگی عرض فیلد ورودی را که مشخص می کند. این عرض برحسب کاراکتر اندازه گیری می شود،

min و max: این ویژگی ها با انواع ورودی خاص استفاده می شوند، مانند number و date, برای تعیین حداقل و حداکثر مقادیر مجاز.

step: این ویژگی با انواع ورودی خاص استفاده می شود، مانند number, برای تعیین نحوه افزایش یا کاهش مقدار ورودی.

autofocus: این ویژگی مشخص می کند که فیلد ورودی هنگام بارگیری صفحه باید فوکوس داشته باشد.

form: این ویژگی فرمی را مشخص می‌کند که فیلد ورودی به آن تعلق دارد، که می‌تواند هنگام تودرتو کردن فرم‌ها یا استفاده از چندین فرم در یک صفحه مفید باشد.

multiple: این ویژگی با انواع ورودی خاص استفاده می شود، مانند file و email, تا کاربر بتواند چندین مقدار را انتخاب کند.

accept: این ویژگی با استفاده از file نوع ورودی برای تعیین انواع فایل های قابل آپلود را مشخص می کند.

list: این ویژگی در text و search استفاده می شود و گزینه های پیشنهادی را برای فیلد ورودی ارائه می دهد.

checked: این ویژگی در checkbox و radio استفاده می شود و مشخص می کند آیا ورودی باید به طور پیش فرض انتخاب شود یا خیر.

title: این ویژگی اطلاعات اضافی در مورد فیلد ورودی را مشخص می کند که به عنوان راهنمای ابزار زمانی که موس کاربر روی عنصر قرار می گیرد نمایش داده می شود.

ویژگی های ورودی فرم HTML اطلاعات و عملکرد بیشتری را برای تشکیل فیلدهای ورودی مشخص می کنند. از این ویژگی ها می توان برای تعیین نوع ورودی، تنظیم مقادیر پیش فرض، کنترل ظاهر و رفتار فیلد ورودی و موارد دیگر استفاده کرد.

به عنوان مثال، از ویژگی name برای تعیین نام فیلد ورودی استفاده می شود که هنگام ارسال فرم همراه با داده های فرم ارسال می شود. ویژگی type برای تعیین نوع فیلد ورودی مانند متن، رمز عبور، چک باکس، رادیو و غیره استفاده می شود.

سایر ویژگی‌های ورودی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از value، که یک مقدار پیش‌فرض را برای فیلد ورودی تعیین می‌کند، required ، که مشخص می‌کند آیا ورودی باید قبل از ارسال فرم پر شود یا نه، و readonly، که فیلد ورودی را فقط خواندنی می‌کند.

ویژگی‌های ورودی همچنین می‌توانند برای تعیین مواردی مانند اندازه فیلد ورودی، حداقل و حداکثر مقادیر مجاز، اندازه گام برای ورودی‌های عددی، و اینکه آیا فیلد ورودی باید به‌طور خودکار هنگام بارگیری صفحه فوکوس شود، استفاده شود.

استفاده از ویژگی‌های ورودی می‌تواند با ارائه نکات مفید به کاربران، اطمینان از صحت داده‌ها و ساده‌سازی فرآیند ارسال فرم به ایجاد فرم‌های کاربرپسندتر و مؤثرتر کمک کند.